خیار

طبق تحقیقات و مطالعات انجام شده در سطح جهان مشخص شده که منشأ خیار در کشور هند در کوهپایه‌های هیمالیا است و بیش از سه هزار سال در این منطقه کشت و پرورش می‌یابد. از هند به کشورهای یونان و روم باستان منتقل شده‌است و رومی‌های باستان علاقه زیادی به این سبزی داشته‌اند. سابقه کشت در فرانسه به قرن نهم میلادی و در انگلستان به قرن چهاردهم میلادی بازمی‌گردد، که توسط رومیان به این مناطق منتقل شده‌است. اسپانیایی‌ها هم را به مناطق حوزه قاره آفریقا انتقال داده‌اند. در کشور آمریکا نیز سابقه کشت به اواسط قرن شانزدهم میلادی بازمی‌گردد. در کشور فرانسه تولید خیار به قرن نهم میلادی بازگشته و در انگلستان تکثیر آن در قرن ۱۴ پس از میلاد متداول شده‌است. تکثیر خیار در کشور آمریکا به اواخر قرن شانزدهم نسبت داده می‌شود.

امروزه بزرگترین تولیدکننده خیار در سطح جهان، کشور چین با بیش از ۶۰ درصد تولید جهانی خیار و خیار شور است و پس از آن کشورهای ترکیه، روسیه، ایران و آمریکا قرار دارند. تولید سالانه خیار در سراسر جهان حدود ۴۲ میلیارد کیلوگرم برآورد شده‌است.سه گونه اصلی از خوراکی وجود دارد که شامل معمولی، ترشی و چنبر می‌شود.

مواد مغذی موجود در صد گرم خیار:

انرژی           8 کالری

آب               95 گرم

پروتئین        0/6 گرم

مواد چربی  0/1 گرم

مواد نشاسته ای 2/5 گرم

فسفر          30 میلی گرم

آهن             0/2 میلی گرم

کلسیم        25 میلی گرم

پتاسیم        160 میلی گرم

ویتامین آ       250 واحد

سدیم          6 میلی گرم

ویتامین ب 1  0/03 میلی گرم

ویتامین ب 2  0/04 میلی گرم

ویتامین ب 3  0/2 میلی گرم

ویتامین ث     7 میلی گرم

چگونه استفاده کنیم